Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Bonum patria: miserum exilium. Duo Reges: constructio interrete. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Minime vero istorum quidem, inquit. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?
Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Omnia peccata paria dicitis. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus; Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;